Trochu o miłości...

Oto książka, z którą chyba się przez jakiś czas nie rozstanę, chociaż będę musiała ją przed powrotem oddać właścicielowi (dzięki mu wielkie). Odwiedziłam już cztery cmentarze z kilkudziesięciu wymienionych w przewodniku. Pierwszy z nich to cmentarzyk na Mariendorfie, bo to zaraz za wiaduktem z porzuconymi przyczepkami, czyli cmentarz gminy ewangelickiej Lichtenrade. Naprzeciwko kaplicy znajduje się pomnik bohaterów dwóch wojen światowych, który ufunfowano w 1925 roku (firma Lutz und Miesfeld). U jego stóp znajdują się groby ofiar wojny. Z osób słynnych ino Max Gülstorff i Paul Fechter. Ten drugi zresztą urodzony w Elblągu :) Cmentarzyk zrobił na mnie bardzo miłe, solidne i niemieckie wrażenie. Kwiatki, które zastąpiły strzechę i bociany na blogu z tegoż cmentarza pochodzą. Kradnę kwiaty z cmentarzy w pewnym stopniu.

P.S. A wiedzą czytelnicy, że słynny psycholog i seksuolog Magnus Hirschfeld urodził się w Koszalinie?








Brama poniżej to wejście do cmentarza Trójcy Świętej nr III, na którym spoczywa UM, z paru postów w dół. Nic ciekawego na nim nie odnotowałam, niestety. Cmentarzyk obok również nie prezentował się zbyt okazale :(



Na koniec ciekawostka. Martin-Luther Gedächtniskirche, zwany czasem Nazi-Kirche. Zbudowany w latach 1933-1935, lubiany i odwiedzany przez ludzi z czarną gapą i hakenkreuzem, chociaż programowo ich stosunek względem religii winien był być ambiwalentny. Taka ciekawostka, że trzeba było wieżę skrócić, bo lotnisko jest za blisko. Zdjęć z wnętrza jeszcze nie posiadam i nie wiem, czy mi się uda je zdobyć, bo dziadostwo remontują. W środku ma się przeplatać symbolika chrześcijańska z nazistowską. Ciekawy ten Berlin, oj ciekawy. Kawałeczek dalej jest osiedle wypędzonych. Ale bynajmniej nie zostało zbudowane po II wojnie, jeno w 1926... Ale o tym, może innym razem.